Świeca marszczy złoty nos, z każdej strony kapie wosk. Cienie tłoczą się co krok a w Nestorii straszny tłok! Czary - mary, wosku lanie co ma stać się, niechaj stanie! Wróżyliśmy czymkolwiek bo warto, nawet starą z talii kartą! Bo tylko temu humoru staje kto z zabawą czary podaje.

I tak przez dzień cały wróżby i cuda się u nas działy. Aż tajemniczy, uprzejmy Gość, sztuczkami nas zaczarował i dał myśleniu porządnie w kość! Kusił, bawił, opowiadał, swoją magie na dłoniach podawał. A gdy przyszło co do czego, nie wiedzieliśmy jak i dlaczego?

Wyśmienita była zabawa w Andrzejkową magię i wróżenie. Trzeba jednak ja traktować z lekkim oka przymrużeniem. Tak naprawdę tajemne moce w każdym z nas drzemią, choć o tym nie wiemy one istnieją. Potrafią zrobić niezwykłe cuda... bo gdy czegoś pragniesz, wszystko się uda!